Note: The tonic system has beenchanged from polytonic to monotonic. A table of corrections hasbeen taken into account. otherwise the spelling of the bookhas not been changed. I have inserted one note included in {}.Footnotes have been converted to endnotes.//Σημείωση: Ο τονισμός έχει αλλάξει από πολυτονικό σε μονοτονικό.Ένας πίνακας διορθώσεων έχει ενσωματωθεί στο κείμενο. Κατά ταάλλα έχει διατηρηθεί η ορθογραφία του βιβλίου. Έχω προσθέσειμία σημείωση, εντός {}. Οι υποσημειώσεις έχουν μεταφερθεί στοτέλος του βιβλίου.
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΦΕΞΗ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ
ΚΥΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ
Δ. ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
ΤΟΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΦΕΞΗ
ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ
ΚΥΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ
ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ
ΤΟΥ ΑΘΗΝΑΙΟΥ
ΤΟΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ
ΒΙΒΛΙΑ Ε'. — Ζ'.
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Δ. ΦΕΞΗ
1911
ΒΑΣΙΛΙΚΟΝΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΝ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΙΩΤΗ ΓΛΑΔΣΤΩΝΟΣ 4
ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ
ΚΥΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ
ΒIΒΛIΟΝΠΕΜΠΤΟΝ
Κεφάλαιονπρώτον
Όσα μεν, λοιπόν, κατά την μετά του Κύρου ανάβασιν (των Μυρίων)και όσα κατά την οδοιπορίαν των, την μέχρι της θαλάσσης τουΕυξείνου Πόντου, έπραξαν οι Έλληνες, πώς δε εις την Ελληνικήνπόλιν Τραπεζούντα έφθασαν και πώς, όσα εις τους θεούς είχαντάξη τάμματα επί τη σωτηρία των, προσέφεραν (απέδωκαν) εκείόπου το πρώτον επάτησαν εις φιλίαν χώραν — όλα αυτά έγεινανγνωστά με όσα μέχρι τούδε διηγήθημεν.
Μετά ταύτα δε συνελθόντες οι Έλληνες ήρχισαν να σκέπτωνταιπερί της λοιπής πορείας του στρατεύματος. Εσηκώθη δε πρώτοςΛέων ο Θούριος και είπε τα εξής: «(Όσον αφορά μεν το τι θαπράξωμεν εν τω μέλλοντι), εγώ, λοιπόν, ω άνδρες, απηύδησα πλέονετοιμάζων τας αποσκευάς μου διαρκώς και οδοιπορών και τρέχωνκαι τα όπλα φέρων και κατά παράταξιν βαδίζων και ως φρουρόςφυλάττων και μαχόμενος. Επιθυμώ δε τώρα, ησυχάζων απ' όλουςαυτούς τους κόπους, αφού έχομεν εμπρός μας θάλασσαν, να διανύσωπλέων (ταξειδεύων) το υπόλοιπον χρονικόν διάστημα, και,ξαπλωμένος καθώς ο Οδυσσεύς επί του πλοίου, να φθάσω εις τηνΕλλάδα».
Ταύτα ακούσαντες οι στρατιώται θορυβωδώς επεδοκίμασαν τουςλόγους του. Και άλλος επίσης επρότεινε τα ίδια και όλοι όσοιωμίλησαν.
Κατόπιν τούτων ηγέρθη ο Χειρίσοφος και είπε τα εξής: Είναιφίλος μου, ω άνδρες, ο Αναξίβιος, ο οποίος τυχαίνει να ήναι(προς τοις άλλοις) και ναύαρχος. Εάν, λοιπόν, με αποστείλετε(προς αυτόν), φρονώ ότι θα ηδυνάμην να επιστρέψω με τριήρειςκαι πλοία, τα οποία να μας μεταφέρουν στην Ελλάδα. Σεις δε, εάνπράγματι θέλετε να αναχωρήσετε (διά θαλάσσης), περιμείνατέ μεμέχρις ότου επιστρέψω. Θα επανέλθω δε ταχέως». Ακούσαντες ταύταοι στρατιώται ηυχαριστήθησαν και ενέκριναν να αναχωρήση(«πλεύση») ο Χειρίσοφος όσον το δυνατόν ταχύτερα.
Μετ' αυτόν ηγέρθη ο Ξενοφών και είπε τα εξής: «Ο μενΧειρίσοφος αποστέλλεται, διά να μας φέρη πλοία, ημείς δε θααναμείνωμεν ενταύθα την άφιξίν του. Δι' όσα μεν, λοιπόν, νομίζωότι επιβάλλουν αι περιστάσεις να πράξωμεν, εφ' όσον χρονικόνδιάστημα μένωμεν εδώ, δι' αυτά θα σας ομιλήσω τώρα.
»Πρώτον μεν τα προς δι