Onder de koppensnellers op Borneo
Westerafdeeling van Borneo
Oorspronkelijke titelpagina.
Arnhem
[1]
I. Een vriendendienst.
Alvorens we ons verhaal aanvangen, is het misschienniet ondienstig nog even een blik te slaan op de kaart vanNederlandsch-Indië.
We zien, hoe die eilandensnoeren zich slingeren om de linie. Merktge wel op, dat Borneo eigenlijk aller middelpunt is? hoe het bijna vanalle kanten omvlochten wordt door eilandengordels?
En toch, al schijnt het door ligging en grootte (22 ×Nederland!) het natuurlijk middelpunt, de kern van onze Oost, het islangen tijd het minst bekende, het minst betreden gebied van dezewondere wereld geweest. En nóg valt de sluier dergeheimzinnigheid over duistere oerwouden en ongerepte wildernissen.
Tal van streken waren er vroeger in de binnenlanden, waar hetslechts een enkele maal een Europeaan vergund was, een blik te slaan opde sprookjesachtige schoonheid van de oernatuur; en in de diepstediepten van het tropische woud en in de donkerste spelonken vanBorneo’s bergstelsel heeft nog steeds nimmer een blanke den voetgezet.
Juist die raadselachtige geheimenissen van Borneo’s[2]natuur zijn de oorzaak, dat meermalenwetenschappelijke expedities van de zeekust uit getracht hebben destroomen op te roeien, de bergen over te trekken, diep in de wouden teboren.
Koene en ondernemende mannen hebben moeilijkheden van allerlei aardgetrotseerd, om telkens een slipje te kunnen oplichten van diengeheimzinnigen sluier, die daar het wondere leven der tropische natuurverbergt; die óók verholen houdt de schatten van edelemetalen en diamanten, welke er gedurende ongetelde eeuwen rusten in denschoot der aarde.
Hindernissen van allerlei aard! De natuur zelf schijnt gierig tezijn op haar schatten; onberekenbaar is zij, waar zij plotselingonverwachte versperringen opwerpt, die he