Note: The Table of contents is not included in the book. It has been
created to help the reader.
The tonic system has been changed from polytonic to monotonic. The
table with typing mistakes at the end of the book is included, even
though it seems that it bears no relationship to the numbering or the
content of the pages it refers to. Brackets [] within the play are
used by the translator for words not included in the ancient text.
Σημείωση: Ο πίνακας περιεχομένων δεν υπάρχει στο βιβλίο. Δημιουργήθηκε
προς διευκόλυνση του αναγνώστη.
Ο τονισμός έχει αλλάξει από πολυτονικό σε μονοτονικό. Τα παροράματα
στο τέλος του βιβλίου παρατίθενται, αν και δεν φαίνονται να ανήκουν
στο βιβλίο αυτό, γιατί καμία σχέση δεν έχουν με την αρίθμηση και το
περιεχόμενο των σελίδων. Μέσα στο έργο, οι αγκύλες []
χρησιμοποιούνται για λέξεις εκτός αρχαίου κειμένου που χρησιμοποιεί ο
μεταφραστής.
ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΦΕΞΗ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΩΝ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΦΕΞΗ
ΕΥΡΙΠΙΔΟΥ
I Ω Ν
ΕΜΜΕΤΡΟΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ
ΠΟΛΥΒΙΟΥ Τ. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
(POL ARCAS)
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ Δ. ΦΕΞΗ
ΥΠΟΘΕΣΙΣ
ΠΡΟΣΩΠΑ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟΝ
ΣΚΗΝΗ Α'. - ΣΚΗΝΗ ς'.
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΝ
ΣΚΗΝΗ Α'. - ΣΚΗΝΗ Β’.
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟΝ
ΣΚΗΝΗ Α'. - ΣΚΗΝΗ Ζ’.
Η Κρέουσα, βασίλισσα των Αθηνών και θυγάτηρ του Ερεχθέως,
τεκνοποιήσασά ποτε μετά του Απόλλωνος, αφήκε το τέκνον της, εκ φόβου
αποκαλύψεως, εις σπήλαιον εκτός των Αθηνών, παραλαβών δε ο Ερμής
εκείνο μετέφερεν εις το μαντείον των Δελφών, ένθα ανετράφη υπό της
Πυθίας.
Μετά τινα έτη η Κρέουσα, μη αποκτήσασα τέκνον μετά του συζύγου της
Ξούθου, προσέρχεται μετ' αυτού εις Δελφούς, διά να ζητήση χρησμόν περί
μελλούσης τεκνοποιίας. Επί τη ευκαιρία ταύτη ο Απόλλων, διά να
εξασφαλίση το τέκνον του, δίδει χρησμόν εις τον Ξούθον ότι ανήκει εις
αυτόν εκ παλαιάς κλεψιγαμίας του μετά τινος Δελφίδος κόρης, και ούτως
ο Ξούθος δέχεται τον Ίωνα ως υιόν του. Αλλ' η Κρέουσα, θυμωθείσα διά
τούτο και θεωρούσα τον Ίωνα προγονόν, αποφασίζει την δηλητηρίασίν του.
Η επιχείρησις αποτυγχάνει, η Κρέουσα καταδικάζεται εις θάνατον,
σώζεται δε τη μεσολαβήσει της Πυθίας και της Αθηνάς, αι οποίαι
παρέχουν εις την μητέρα δείγματα περί της γνησιότητος του υιού της.
Τοιουτοτρόπως ο Ίων, πραγματικός υιός της Κρεούσης, επανέρχεται εις
Αθήνας και διαδέχεται τον Ξούθον εις την βασιλείαν.
ΕΡΜΗΣ, διάκονος εις το Μαντείον των Δελφών.
ΧΟΡΟΣ θεραπαινιδών Κρεούσης.
ΚΡΕΟΥΣΑ, βασίλισσα των Αθηνών.
ΞΟΥΘΟΣ, σύζυγος της Κρεούσης.
ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ, παιδαγωγός της Κρεούσης.
ΘΕΡΑΠΩΝ Κρεούσης.
ΠΥΘΙΑ, η προφήτις των Δελφών.
ΑΘΗΝΑ
(Η σκηνή εις Δελφούς, εις τα προπύλαια του Μαντείου Απόλλωνος).
[Τα προπύλαια του εν Δελφοίς ναού του Απόλλωνος {1). Εις το βάθος
αριστερά βραχώδι σπήλαια, άνωθεν των οποίων φύονται πυκναί δάφναι και
δεξιώτερον βραχώδης άποψις του Παρνασσού. Εκατέρωθεν της σκηνής σειρά
χιονών απολήγουσα εις πολυτελή θύραν εις το κέντρον του βάθους. — Είνε
πρωία].
ΕΡΜΗΣ (μόνος)
Ο Άτλας, που τον ουρανό, την κατοικία την παληά
των αθανάτων, συγκρατεί στη ράχη του τη χάλκινη,
με μιαν απ' της πολλές θεές εγέννησε τη Μαία,
κι' αυτή εμένα τον Ερμή, των αθανάτων δούλο,
με τον μεγάλο εγέννησε τον Δία. Στων Δελφών τη γη
έρχομ' εδώ, που τραγουδεί