Lingua latina fuit internationalis in omni scientia, ab imperioRomano, usque ad finem saeculi XVIII. Hodie multi reputantillam nimis difficilem esse, iam in scientia, magis incommercio.
Sed non tota lingua latina est necessaria; parva pars sufficitad exprimendam quamlibet ideam.
«Nominum casus semper eliminari possuntsubstitutis in eorum locum particulis quibusdam».
LEIBNIZ. Ed. Couturat a. 1901, p. 67.
Lingua latina exprimit nominum casus cum praepositionibus«de, ad, ab, ex, …» et cum postpositionibus vel desinentiis.Prima methodus sufficit; ipsa sola invenitur in latino populare, a quo derivant linguae neolatinae, ut italica, franca,hispanica, etc.
Sumimus nomen inflexibile sub forma simpliciore, quae establativus, vel nominativus, vel alia.
Indicamus genitivo cum de, dativo cum ad, ablativo cumab, ex, … Accusativo indicatur cum constructione, ut in linguisneolatinis, scilicet cum serie: nominativo—verbo—accusativo,vel cum serie: qui-accusativo—nominativo—verbo.
Vocabulario latino commune continet nominativo et genitivode nomen. Regula commoda haec est:
«Sumimus nomen inflexibile
| a) aut identico ad nominativo, | ||||||||
| b) aut nominativo, mutata desinentia | -us, | -um, | -u, | -es | ||||
| in | -o, | -o, | -o, | -e, | ||||
| c) aut genitivo, mutata desinentia -i in -o, -is in -e. | ||||||||
| d) ad nominativo | ego, | tu, | aliquis, | |||||
| responde (ablativo) | me, | te, | aliquo. | » | ||||
Regula a) producit nulla ambiguitate, quae iam non sit inlatino.
Regulae b) c) d) brevi exprimunt formatione de ablativo, cumreductione de 4-a declinatione ad 2-a, et cum reductione adforma unica de 3-a declinatione.
«Discrimen generis nihil pertinet adgrammaticam rationalem».
LEIBNIZ.
Nomen isolato non habet genere. Quum volumus indicareille, scribemus explicite “mas, femina”.
Ita “mater est bona” fit “mater est femina bono”; sedidea de femina iam continetur in mater; igitur post simplificatione(1):“mater est bono”.
Indicatione de genere evanescit saepe in lingua scientifica.
In lingua familiare sufficit conservare genere in uno pronomen“is, ea, id”, vel in antiquo “hi, hae, ho”.
...