Note: The tonic system has been changed frompolytonic to monotonic. The spelling of the book has not beenchanged otherwise. Single quotation marks are left as in theedition.//Σημείωση: Το τονικό σύστημα έχει αλλάξει από πολυτονικό σεμονοτονικό. Κατά τα άλλα έχει διατηρηθεί η ορθογραφία τουβιβλίου. Μονά εισαγωγικά έχουν παραμείνει, όπως φαίνονται στηνέκδοση.
ΙΩΣΗΦ ΜΠΕΝΤΙΕ
(JOSEPH BÉDIER)
ΤΟΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ
ΤΟΥ ΤΡΙΣΤΑΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΖΟΛΔΗΣ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ ΕΚΤΟΥ ΓΑΛΛΙΚΟΎ
ΝΙΚΟΛΑΟΥ Α ΝΤ. Β Ε Ν Τ Η Ρ Η
ΕΚΔΟΤΙΚΟΣΟΙΚΟΣ “ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ„
ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ
1922
Από το βιβλίο αυτό ετυπώθηκανχωριστά, σε χαρτί πολυτελείας, εκατό αντίτυπα αριθμημένα από 1έως 100.
Τυπογραφείον I. Βάρτσου, Πραξιτέλους 21
Με πολλήν ευχαρίστησι παρουσιάζω στους αναγνώστες το πειοπρόσφατο από τα ποιήματα που εγέννησεν ο θαυμάσιος θρύλος τουΤριστάνου και της Ιζόλδης. Αν και γραμμένο σε ωραία και απλήπρόζα, είναι, αλήθεια, ένα ποίημα. Ο κ. Ι. Μπεντιέ γίνεται οάξιος συνεχιστής των παληών τροβαδούρων που εδοκίμασαν ναχύσουν στο ελαφρό κρύσταλλο της γλώσσης μας το μεθυστικό ποτόόπου οι δύο αγαπημένοι της Κορνουάλλης ήπιαν, στους παληούςκαιρούς, την αγάπη και τον θάνατο. Για να ξαναπή τη θαυμασίατους ιστορία: το μάγευμά τους, της χαρές τους, τους πόνουςτους και το θάνατό τους, έτσι όπως εβγήκε από τα βάθη τουΚελτικού ονείρου και εγοήτευσε και συνετάραξε την ψυχή τωνΓάλλων του δωδεκάτου αιώνος, εχρειάσθη να αναπαραστήση, με τηνδύναμη μιας φαντασίας συμπαθητικής και μιας υπομονητικήςσπουδής, την ίδια εκείνη την ψυχή, την ώρα που μόλις έβγαινεαπό την ομίχλη, και που η συγκινήσεις αυτές της ήτανε όλωςδιόλου καινούργιες. Την ψυχή που αφηνότανε να κατακλυσθή απ'αυτές χωρίς να σκέπτεται να της αναλύση, και προσήρμοζε χωρίςνα το κατορθώνη πλήρως, το παραμύθι που την έθελγε στηςσυνθήκες της συνηθισμένης υπάρξεώς της. Αν είχε φθάσει μέχριτων ημερών μας μία πλήρης Γαλλική απόδοσις του θρύλου, ο κ.Μπεντιέ, για να γνωρίση τον θρύλον αυτό στους σύγχρονουςαναγνώστες, θα μπορούσε να περιορισθή σε μια πιστή μετάφρασι.Η ιδιότροπη μοίρα που θέλησε να μας φθάση μόνον σε σκορπισμένακομμάτια, τον υπεχρέωσε ν' αναλάβη πειο ενεργητικό ρόλο, γιατον οποίον δεν έφθανε πεια νάναι σοφός, για τον οποίονχρειαζότανε νάναι ποιητής. Από τα μυθιστορήματα του Τριστάνου,όσων γνωρίζουμε στην ύπαρξι, και που όλα θα ήσαν μεγάληςεκτάσεως, του Κρετιέν ντε Τροά και του Λασέβρ εχάθησανολόκληρα. Από του Μπερούλ εσώθησαν τρεις χιλιάδες στίχοιπερίπου. Άλλοι τόσοι του Τομάς. Κάποιου άλλου, ανωνύμου,χίλιοι πεντακόσιοι. Έπειτα υπάρχουν ξένες μεταφράσεις: Τρειςαπ' αυτές αποδίδουν αρκετά πλήρως, ως προς το βάθος, αλλ' όχικι' ως προς τη φόρμα, το έργο του Τομάς. Άλλη μας παρουσιάζειένα ποίημα αρκετά όμοιο με του Μπερούλ. Υπαινιγμοίπολυτιμότατοι κάποτε· μικρά επεισοδιακά ποιήματα· και τέλος τοαχώνευτο εις πεζόν μυθιστόρημα όπου μέσα σε κυκεώνα αδιακόπωςαυξημένο από τους διαδοχικούς συντάκτες, διετηρήθησαν κάποιαλείψανα των χαμένων ποιημάτων. Τι να κάμη εκείνος που εμπρόςστο σωρό όλων αυτών των ερειπίων, θα ήθελε να ανεγείρη ένα απότα γκρεμισμένα οικοδομήματα; Ένα από τα δύο: να προσκολληθήστον Τομάς ή στον Μπερούλ. Ο πρώτος δρόμος παρουσίαζε τοπλεονέκτημα ότι κατέληγεν ασφαλώς, χάρις στης ξένεςμεταφράσεις, στην αναδημιουργία μιας αφηγήσεως πλήρους καιομογενούς. Είχε το μειονέκτημα να μην αποδίδη παρά το λιγώτεροαρχαίο απ