Eg er þegar kominn svo til ára minna, að tími er kominn til að birta þærathuganir mínar, sem í þessari bók eru. Eg hefi komist í margt um daganaog reynt sitt af hverju. Ráð þessi eru aðallega bygð á reynslu minni ogað nokkru leyti á annarra reynslu, og ef þú ert ekki sammála méralstaðar, ætla eg að minna þig á málsháttinn: „Greindur nærri getur, enreyndur veit þó betur.“
Sumir kunna ef til vill að hugsa sem svo, að óþarft sé, að leggja mönnumráð í þessu efni, en það er misskilningur. Það, sem aðallega hvatti mig,til að gefa út bækling þennan, er sú von, að með því kunni mér að takastað koma í veg fyrir einn eða fleiri hjónaskilnaði, ef menn hlýta mínumráðum. Eg hefi, sem sé, veitt því eftirtekt, að árlega fjölgarhjónaskilnuðum, bæði til sveita og í kaupstöðum, en þó einkum hér íReykjavík.
Loks óska eg öllum, sem bók þessa lesa, giftum sem ógiftum, allra heillaá ástarbrautum þeirra.
Ritað á Fidesmessu 1922.
INGIMUNDUR GAMLI.
Sannleikurinn er sá, að það er eigi eins auðvelt og þú kant að hyggja,að vinna hylli kvenna. Eg á hér auðvitað eigi við þær konur, er rápa ákvöldin fram og aftur um göturnar í þeim tilgangi að kynnast karlmönnum,heldur þær, sem eru þess virði, að sókst sé eftir ást þeirra eðavináttu.
Að kynnast vændiskonum er engum erfiðleikum bundið. Til þess þarfvenjulega eigi annað en peninga. En til þess að vinna hjarta heiðvirðrarkonu, eru peningar lítils virði. Til þess þarf önnur meðul: góða sál oghreint hjartalag. Sá, sem eigi hefir góða góða sál og gott hjarta, getureigi gert sér neina von um, að vinna ást heiðvirðrar konu, því að húnkrefst ástar, umhyggju og trygðar. Hún vill eiga sálina og hjartaðóskift, og með það fyrir augum flanar hún aldrei að ráði sínu.
Auk þessa þarf maðurinn að vera kurteis, viðmótsþýður og frjálslegur íframkomu. Þessir eiginleikar eru ómissandi hverjum þeim, sem komast villí mjúkinn hjá kvenþjóðinni, og skal eg nú skýra mál mitt nokkru nánar.
Þú mátt eigi gera þig sekan um neitt það, sem sett getur blett á mannorðþitt.
Ef þú vilt verða heppinn í ástamálum, er þér ekkert eins nauðsynlegt,eins og að hafa óflekkað mannorð. Þegar þú gengur í göturnar í Reykjavíkað kvöldi dags, getur þú séð fleiri eða færri stúlkur, sem eru ámannaveiðum. Þær verður þú að varast eins og pestina!
Sá, sem hefir fengið á sig óorð af kvennamálum, og kominn er í ginkjaftakerlinganna, á sér ekki uppreistar von. Syndir hans eru auknar ogmargfaldaðar, og engum dettur í hug að efast um, að sögurnar um hann séusannar.
Ef þú leggur lag þitt við vændiskonurnar, teflir þú einnig heilsu þinnií hættu; þótt þær séu fagurlega litaðar að utan, geta þær verið myglaðarog óheilbrigðar og orðið þér að fjörtjóni.
Vertu einnig vandur í vali vina þinna og gaktu á snið við slæpinga.
Vendu þig eigi á fjárhættuspil eða óheilbrigt kaupskaparbrask. Það hefirmargan manninn á glapstigu leitt.
Til þess að vinna hylli kvenna, þurfa menn að kunna að koma vel fram.Sá, sem er þögull og þunglamalegur vinnur aldrei hylli kvenna, þótt hannsé fríður sýnum. Þær halda, að hann sé heimskur — og heimskuna hatarkvenþjóðin!
Að vísu skeikar það mjög réttum skilningi, að sá óframfærni sé ætíðheimskur. Hann er ef til vill vitrari en nokkur hinna. En ólundin hefirslæm áhrif á kvenfólkið, sem alt af krefst fjörs og glaðlyndis.
Til þess að þóknast kvenfólkinu, þarftu að þekkja öll þau smáat