Aan
Generaal Louis Botha,
den held van Colenso en Spionkop,
wordt deze historische Novelle
als een blijk van eerbiedige hulde
opgedragen door
den Schrijver.
De Leeuw Van Modderspruit
Een Verhaal uit den
Engelsch-ZuidAfrikaanschen Oorlog
DOOR
L·PENNING
1899–1900
H.C. VOORHOEVE. Jzn den HAAG
ENGELSCH-ZUID-AFRIKAANSCHEN OORLOG
1899–1900.
’s-Gravenhage.
[1]
De Leeuw van Modderspruit.
HOOFDSTUK I.
Het was namiddag. De zon gloeide aan den hemel, en hetfelle licht viel op het landschap.
Er was geen wolk te zien; boven het harde, droge, golvende veldbreidde zich de koperen hemel uit.
Langzaam bewogen zich de pluimen van het lange, spichtigeTamboekigras.
Zij hadden ’t beiden warm: de twee ruiters, die in kortengalopgang over den eenzamen, breeden, stoffigen weg reden. Hun kleinepaarden hadden reeds een langen rit achter den rug; zij lieten de moedekoppen hangen.
Zij verschilden veel in jaren: die twee ruiters. De oudste was zekerzestig jaar, de ander niet ouder dan dertien. In hun gelaatstrekkenontdekte men bij den eersten oogopslag hun nauwe verwantschap. ’tWas ook geen wonder: ze waren vader en zoon.
Zij hadden het dorp nu achter zich: het kleine, stille, landelijkedorp met zijn vervelende rechte wegen, zijn witgeverfd kerkje, zijnlage huizen en zijn bruingeteerde schutskooi. Het slanke torentje wasgoed zichtbaar; het strekte zijn spits boven de nokken der huizen enhet geboomte uit als een vinger, die naar boven wijst....
Het dorp was tegen de heuvels aangebouwd, en de weg slingerdeglooiend op tegen die heuvels, wegdeinend in de verte. [2]Boven op dieheuvels, op die kopjes, lagen harde klipsteenen, en zi